Bir ağaç gördüm bozkırın ortasında
Açlık ve susuzluğa direnen
Sallanıyor gövdesinde kalan bir avuç yaprak
Son bir umutla yüzünü güneşe dönen.
Bir turna gördüm gökyüzünün doruklarında
Çetin rüzgârlara inat usulca süzülen
Güçlükle çırpıyor kanatlarını
Tükenmişliği bedeninde görülen.
Bir ses duydum bu kargaşanın ortasında
Cesareti haykırışından belli
Ne büyük savaşlar veriliyordu
Bilse de bilmese de birileri.
Bir yasemin kokusu geliyor burnuma
Çocukluğumun masumiyetine götüren
Annemi hatırlıyorum böyle zamanlarda
Çıkıp gelir hasretim derinlerden.
Artık öylesine bakmıyorum bu dünyaya
Yavaş yavaş anlamaya başlıyorum
Yaşamak gelişigüzel olmamalı
Görüyorum, duyuyorum, biliyorum.