sanıyorsun ki her şey yerli yerinde
senden sonra yıldızlar geceye küstü
bugün değil elbet ama günün birinde
çalacaksın kapımı yine bir akşam üstü
belki evde olurum belki de olmam
akşam erken dönerim okulda kalmam
kendini kandırıp desen de çalmam
çalacaksın kapımı yine bir akşam üstü
ne güzel gülüyordun o akşamki yemekte
çatal bıçak ne varsa onlar da beklemekte
bir gün işin olursa bahçelide emekte
çalacaksın kapımı yine bir akşam üstü
balkondan seslenirse komşunun kızı
“adresi unuttuysan sokak kırmızı”
önce yere bırakıp hatıramızı
çalacaksın kapımı yine bir akşam üstü
bir gün beni hatırla demli çayında
aldığın nefeslerin her detayında
belki nisan da değil mayıs ayında
çalacaksın kapımı yine bir akşam üstü