Elimle Koymuşum Gibi

Yüzümün aydınlığına yerleşmiş

Sahtesi katlı gülüşlerim

Çizgileri aşağı çekilmiş

Gölgeli dudak köşelerimin

Nasıl korkardım küçükken

Bana dahi haber vermeden

Kaşlarım çatılırsa

Uykumda bile dudaklarım

Dünyaya bükülürse

Unutursam kendimi

Yahut bulamazsam hiç

Yekten kaybedersem

Gülemem tekrar öyle samimi

Işımaz gözbebeklerim

Biliyordum

Gerçekmiş çekim yasaları

Enerjinin korunumu

X’li y’li tüm formüller

Kendimi boş köşeye alıp

O kadar düşlemeseydim belki

Bulmasaydım arap saçı denklemleri

Metafiziğin bile çözemeyeceği

Kaybetmezdim çoğu şeyi

Sanki

Elimle koymuşum gibi