Uzağımda sev diyorsun beni

Yakınındayken, benden nefret ediyorsun.

Uzağına kurmuşsun gönül kafesini, açmışsın da beklersin.

Çağırıyorsun, bir kuş misali

Gelmez mi o bakışlara , o tebessümlere

Öyle sessiz ,öyle sakin

Yalnız senin sorgunda, öter bir kuş bu.

 

Yanına varana dek

Ayaklarda ritim tutturmak

Sazda ritim tutturmaktan daha zor inan

Aylar oldu

Yanında ritimsiz  yürüyeli

Seslerin suskunluğa kelepçelenmiş

Gözleri saklardın

 Bir körebe oyunundaymış gibi

Vakti geldi dercesine

Uzağında çağırdığın o kuşu

Yakınında, ne de bir hevesmiş ki salarsın

Her kuş önce korkar, sonra alışır özgürlüğe

Bu öyle değil ki

Abonelik
Bildir
guest
0 Yorum
Inline Feedbacks
View all comments
%d blogcu bunu beğendi: