Böyle bir gecenin yarısında,
Bir tepenin üzerinde tek başına,
Dünya devrilirken doğudan batıya,
Selam duracak tayfası eski bir geminin,
Derken boyaları yapışacak okyanusun yaşlı kalbine,
Ve kaptan dümen kıracak limana doğru,
Geceler sol kulağında bolluk boynuzu,
Kepçesinin içine çömelip rüzgardan korunacak ruhu.
Ezilerek altında unutmanın,
Hiç bir şey kavramamanın,
Işıkların bildiği bir dilden konuşarak,
Aslan postunu soyacak yüreğinden.
Tam aynı dakikanın nefesi ısıtırken ensesini,
Yanına gidip duracağım elemli,
Sonra izin verecek, eli mahkûm, merak içinde gözleri.
Yavaşça kulağına fısıldayacağım.
Sesim usulca akacak ruhuna,
Ulaşacak parmak uçlarına,
Ve geri dönüp bir ucundan göklerin, tam vücudunda şimşek gibi patlayacak.
Yüzleşince kaderiyle, kaçacak yer kalmayacak,
Zamanıdır artık biz de gidiyoruz,
Yalnızlığa doğru demir alıyoruz.
Bir de unutmadan;
“Kaptan batıyoruz!”