Bu gece saat kulesi tik tak
tik tak
ılık yolda kalabalık rüzgâr
tik tak
Eve dönüş yolu yalınayak olmamıştı hiç bu kadar
eylüllerden bir eylülün birinde
otobüs camlarından silinmeyen buğusu siyah gözlerinin
cepken nabzımın sesini susturuyor
tik tak
Gece saat kulesinin üstünde bir kadın oturuyordu
yalnız ve yorgun salıncağında düşlenirken bir o yana bir bu yana sallanıyordu
tik tak
hiç susmayan yelkovanın çınlamasıydı sesin
gece saatleri sessizce ilerliyordu
tik tak
Ilık yolda kalabalık rüzgâr eserken
kadın kuleden nefes nefese iniyordu
tik tak
tik tak
– Mehveş Demirer