Yağmurun altında yürüyorum.

Hava kararmaya yakın.

Yokluğunun kokusu karışıyor,

Islanmış toprağın kokusuna.

Yağmurla gelen huzur

Usul usul yayılıyor.

Islanmaktan rahatsız olmuyorum.

İnsanların bana

Deliymişimcesine bakmasında da.

Oysa Minik,

Ne çok düşünürdüm ben

İnsanların bakışlarını.

Oysa Minik,

Ne çok korkardım ben

Islanmaktan.

Şimdi bu sağanağın altında,

Gökten düşen inciler arasında

Kaybolurken gözyaşlarım;

Yüreğimde bir sancı,

Seni özlüyorum.

 

– Esma Nur Zorlu

Abonelik
Bildir
guest
0 Yorum
Inline Feedbacks
View all comments
%d blogcu bunu beğendi: