Saçlarına düşen aklar,
Yüzündeki çizgiler,
Her biri bir hikâyenin sonucu.
Dante’nin dediği
Yolun neresidir bilinmez ama
Ömür dediğin,
Göz açıp kapayıncaya,
Bir bakmışsın, tükenmişsin.
Biçilmiş bir vaktin,
Sayılı nefeslerin var,
Öyleyse bu sancı,
Bu hesaplar niye?
An gelir, kapın çalar:
Karşında ölümün soğuk yüzü.
Sen buyur etmeden
Azrail’in geldim der.
İrkil be Ademoğlu!
Öyle yaşa ki
Yaşamın kıyametin,
Son nefesin
Dirilişin olsun!
– Ayşe BEDİR
Cok anlamlii insana kendini sorgulatan hayatin anlamini sorgulatan bi siir yazarin yuregine saglik