Özenerek seçtiğim kelimelerimdeki,
Eksik ruhları ararken kayboldum aranızda.
Kabul etmeyip görmek istediklerinizle yaşadığınızı,
Yaşatmadıklarınızı özlediğinizi, varlıklarını görmeyişlerinizi,
Ve hatta bilmediklerinizi söylediğinizi…
Yalnızlaştım.
Sizler, bir cinayete tanıdık olduğunuzda yüzleştiniz ruhunuzla.
Hissettiklerinizi hatırlıyor musunuz?
Sanmıyorum.
İnanmıyorum da düşüncelerinize!
Kibirli bir soytarı yalnızlığında,
Nefes alıp vermeye devam ediyorsunuz.
Görüyorum.
Sözlerimin yakıcı olmasını dilerdim,
Yok olduğunuzu görebilmek için.
Ne yazık ki bütün sözlerim,
Görmezden gelerek öldürdüğünüz her insan için…
– Eda Akpınar