Köhne bir kalabalıkta buldum seni
Yalnız, yapayalnızdın.
Gözlerin vardı;
Öyle mahzun,
Öyle bahar misali.
Gökyüzüne dalardın
Gözlerin dolardı.
Sözlerinle dokunurdun yüreklere
Bulutlar birikirdi
Gri ve kül rengi bulutlar.
Bir yağmur başlardı
Vakitsiz, gürültüsüz.
Tebessüm ederdin,
Tüm çocukluğunla.
Dudaklarından
Sıcacık gülüşler dökülürdü.
Yağmurlar kesilir,
Bulutlar dağılırdı.
Yavaşça mavi gözükürdü,
Umut tadında.
Soğuk ve kuytu vadilere
Yeniden gün doğardı.
Çok uzaklardan
Dalga dalga, sürü sürü
Kuşlar gelirdi.
Kimi turna kimi kırlangıçtı.
Minnacık dalında
Rengarenk gelincikler açardı.
Yer ve gök
Mis gibi toprak kokardı.
Yüreğim buram buram sen kokardı.
– Samet TUNCA
Aşkı hakikati çok güzel anlatmış tebrikler
sevgiliye duyulan aşk çok masumane bir dille sıkmadan anlatılmış. çok beğendim gönlünüze sağlık.
Güzel ve değerli yorumlarınız teşekkür ederim🙏
Umudu,inancı,aşkı,sevgiyi nasıl dile getirip somutlaştırabilir ki bir insan. Sevmeye inanmak mi bu? Sevginin kendi gücü mü? Yoksa tümüyle inanç mi bu? Yüreğinize sağlık 🤗