Gururlar dikti sağlarına,
Aceleciliği durmadan ekti;
Engeldi, engelledi…
Şimdi sessizlik içinde bir boşluk…
Zifir boşalttı içine,
Bir türlü dolmadı boşluk!
Artık anlamsız, sebepsiz ve kimliksiz.
Ama hâlâ mağrur,
Hâlâ pür-telaş içre.
Kimsesiz.
– Emre Çoban