Dağları dolanan ve uzayıp akan o yolların,
varamadığı yerdesindir belki de.
Hayallerimin karnında uçuşan kelebekler,
rüzgârı senden biliyordur belki de.
Sessizliğin sesine gizlenip, gururla,
hasreti anlatan, sensindir belki de.
Gizlenmek, ne garip kelime.
Belki de bir mahpussundur da
sessizliğin içinde bekliyorsundur,
sonsuz şafakların sökmesini.
Ve belki de bu yüzden,
yollar alabildiğine sessiz
ve kelebek kanatları sonsuz renktedir.
– Ali TAŞ