kıpırdama içimde uslu dur bahar
poyraz yeller estikçe sığındım kuşların kanatlarına
bugün bütün aşklarımı bir eskiciye verdim
ışıklı bir yıldıza yol aldım mevsimler değişirken
dallarımda kuşlar yine ötecek
sokağın başından kumral saçlı sevgililer geçecek
kıpırdama içimde uslu dur bahar
içimdeki dehlizlerde türkülerle derin bir uyanış var
mor dağların yamacında sustum bir taş gibi
yarınların ateşiyle yanıyorum arınmış sularda
bir cenk meydanı bu yara geçer izi kalır
alnının kara yazısında türküler kuşlar kanatlanır
hazindir kırlangıçların uçuşları
yağmurda ıslak türküler söylerler
bir bahar sabahı okşuyorum haliçi
piyer loti tepesinden bakıyorum bir ömrün hayallerine
gülhane parkında bir deniz bir kırık şarkı uzatmıştın bana
zenci sesimle bindim ben o muhayyel kayıklara
saçaktaki kafesi terk eden kuşlar
ırmak kıyılarında salınan
salkım söğütleri seyretmeye gidiyor
kıpırdama içimde uslu dur bahar
aşk aynı yoldan ikinci kez geçmektir
Ömriye KARATAŞ