Sana varamamış olmanın yorgunluğu
İçinde kalbim
Yollar, uzayıp gidiyor ben aynı yerdeyim
Yaşamaya kalmamış mecalim
Düşler kırık bir ayna gibi tuzla buz
Zaman çöker mi? Hiçbir şey yapmasam da …
Yoksa sadece geçen günleri saymış mı olurum?
Neyse ki yazabiliyorum
Yüreğimi kâğıda döküyorum
Dümeni kırık bir gemi gibiyim
Kayalara çarpmadan sağ salim
Limana varabilir miyim? Bilmiyorum.
– Sena Sabcıoğlu