Göz yaşının rengini bilmeyenler,

gülücüğü resmedemezler!

 ne bir yüze

ne de tuvale…

 

 

 

Renklerin Gözyaşları

 

 

 

Gördüm…

Tebessüme inat bir gururla süzüldü

palyaçonun gözyaşları

belli ki uçarı bir ıslıkla çıkmış

Ve dudak kenarında kurumuştu sevdaları

Bir sevda neden kurusun ki dudak kenarında?

Sordum:

Yüzüne kapadığı ellerinden utanır gibiydi gözyaşları

Islak, bir o kadar da titrekti elleri.

Dedi ki:

“soruyu sormak için cevap kadar cesaret gerekir.”

Ekledi:

“Hayat doğuyor bazılarına, hayata doğarken bazıları.”

Acıdım…

 

Bakmayın böyle renklerle güldüğüne

Gülüşleri sıva gibi kuruyup dökülüyordu

Sanki

Katıp birbirine bütün renkleri

Bir nevi kavimler göçü gibi

İlerliyordu yüzünde

Palyaçonun gözyaşı seli…

Bir palyaço neden ağlasın ki?

 

Şaşırdım…

 

İbrahim Halil Doğan

 

 

Abonelik
Bildir
guest
0 Yorum
Inline Feedbacks
View all comments
%d blogcu bunu beğendi: